چراغ هدایت در دستان بانو ایرانی

به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری انقلاب اسلامی استان سمنان، در دنیای تفکر، ایده، خلاقیت و شایستگی دختران، بانوان و مادران حرف اول را می‌زنند. دنیا مرهون فداکاری های افرادی است که پله های نردبان رو به آسمان آرزوهای دیگران می‌شوند. زنان سازنده آینده که در کنار قدرت و شکوه زن بودن، لطافت مادری و همسری خود را فراموش نمی‌کنند. در استان سمنان نیز زنان بسیاری هستند که قصه فداکاری‌ها، تلاش‌ها و دویدن هایشان شنیدنی تر است.

خانواده‌ی عجین شده در دنیای شیمی 

شیمی، این دنیای پر رمز و راز مواد، اولین انتخاب کشف جهان پیرامون پروفسور مریم رجبی  استاد برتر دانشکده شیمی دانشگاه سمنان بود تا در این مسیر ضمن شناسایی مواد و خصلت هایش،  آن را به جهانیان بشناساند.

استاد دانشگاه سمنان در مسیر پر فراز و فرود علوم و فنون شیمی دوشادوش همسر فرهیخته و نخبه خود پروفسور علی رضا اصغری  قدم برمیدارد. این زوج شیمی دان علاوه به اشتراک گذاری تازه ترین های علوم، از رسالت همسری خود عقب نمی مانند و در کنار دخترشان هلیا، در مسیر پیشرفت قرار گرفته اند.

از شاگردی دکتر پائولوشینگ در فرصت مطالعاتی دکتری تا قرار داشتن در جمع ۲ درصدی پژوهشگران برتر جهان در موضوعات تحقیقاتی علم شیمی. این مسیر مریم رجبی است  که به واسطه ی آن بخشی از پایه های علم شیمی جهان به تجربیات و پژوهش های وی وابسته باشد. شیمی تجزیه بر اساس پژوهش های رصدی این بانوی علم مقرون تلاش های بی وقفه اوست.

مریم رجبی در سال 1368 در رشته شیمی کاربردی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی قبول شد. مقطع کارشناسی ارشد و دکتری خود را در دانشگاه تهران گذراند و گرایش شیمی تجزیه را برای ادامه مسیر حرفه ای علمی خود انتخاب کرد. وی پس از ازدواج به همراه همسر خود راهی کانادا شد تا مسیر علمی خود را در دانشگاه واترلو ادامه بدهد.  دوره فوق دکتری همسر علم پژوه او علی را اصغری، این باب را برای وی باز کرد تا پایان نامه ی دکتری اش زیر نظر  اساتید برتر این دانشگاه باشد. پس از مقطع دکتری راهی  دانشگاه شد تا زکات علمی خود را با تدریس پرداخت کند. در دانشگاه تنها به تدریس  و پژوهش بسنده نکرد و سمت های مدیریتی را هم به خوبی پشت سر گذاشت.

این بانوی گرانقدر دنیای علوم می گوید: تاکنون بیش از ۱۲۰ مقاله در نشریات معتبر بین المللی با رقم سه هزار و ۲۸۴ ارجاع به کل مقالات به چاپ رسانده است .

به گفته وی  32 مورد از پژوهش ها به عنوان مرجع در دیگر پژوهش های اساتید دیگر نام برده شده اند. همه ی اینها دست به دست هم داد تا پروفسور مریم رجبی به عنوان بانوی نخبه برتر شناخته شود.

وی از استادان برتر علم شیمی کشور و برگزارکننده چندین کنفرانس بین‌المللی و کنگره داخلی است و وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری بارها از وی تجلیل کرده است.

مثل طعم شیرین عسل 

تهران تا بازگشت به موطن پدری دوازده سال طول کشید اما با کوله باری از تجربه های عمیق مادری. قصه مینا رامه از سال ها پیش هنگام به دوش کشیدن علی رضا پسر کم توانش شروع شده بود. همزمان با بازگشت به رامه روستای مادری گعهده ی توانمند سازی زنان روستایی مطرح شد که در همان دورهمی پیشنهاد آموزش زنبورداری به بانوان روستای رامه را مطرح کرد.

پیشنهاد زنبورداری ، پیشنهادی نبود که فقط از دهان مینا رامه بیرون پریده باشد بلکه او تمام دوره ی کودکی اش را میان زنبورها قد کشیده بود و همگام پدر در روزهای برداشت، کندو جا به جا میکرد. مینا رامه می گوید: پدرم از بچگی به من میگفت تو عصای دست من هستی و باید پسر میشدی.

مسیر  کارآفرینی بانو مینا رامه از آموزش زنبورداری شروع شد اما به ایستگاه آخر نرسید. وی با اشاره به اینکه پس از سه سال، طرح پیشنهادی کاشت باریجه در مراتع روستای رامه به منظور بیایان زدایی هم اجرایی شد می گوید: در سال های بعد این باریجه ها محلی شد برای تغذیه زنبورهایمان تا عسل های ناب درجه یک تولید برداشت شود.

توانمندی در آموزش، ایجاد شغل، شناخت مشکلات زیست بومی و ارائه حل مسئله از جمله مواردی بود که مینا رامه را در مسیر توانمندی پیش ببرد. وی تعاونی زنان روستایی را در رامه تشکیل و پیشه پدری خود زنبور داری را ادامه داد. بیش از هزار نفر به واسطه ی بانو رامه چراغ کسب و کارشان را روشن کردند  به طوریکه  وی امروزه به عنوان کارآفرین نمونه کشوری مطرح می شود.

کارآفرین نمونه، خادم خاک، مادر نمونه تنها بخشی از روزهای زندگی پرتلاش مینا رامه است.

میزانِ جهان داوری

فضای باز ورزشی خانواده افضلی از پدر کشتی گیر تا مادر طرفدار تنیس روی میز، موجب شد تا نرگس در هفده سالگی پایش به تاتمی کاراته باز شود. گرچه معتقد است، عامل ورود دیرهنگامش به دنیای ورزش تعلل های وی بوده اما  در مسیر فراگیری عقب نمانده و از همان سطوح پایین تر، آموزش به جوان تر از خودش را شروع کرده است.

 افضلی در کنار ورزش خود در رشته مهندسی کشاورزی تحصیل میکرده اما در سن بیست و پنج سالگی پس از اتمام دوره های اموزشی، دست خداحافظی با رقابت های قهرمانی داد و به سرعت وارد دوره مربی گری و داوری شد. بازه بیست و پنج تا سی سالگی نرگس افضلی در مسیر جاده های یادگیری مربی گری و داوری رقم خورد و به سرعت راه داوری در مجامع بین المللی برایش باز شد.

از ارزیابی های داوری در مقاطع بالا، مرجع اصلی داوری کاتا و کمیته، استعداد جوان فدراسیون این رشته رزمی تا تمدید نشدن ها مهر های دفترچه داوری، از دست دادن مسابقات آسیایی و تخصیص نیافتن روادید های ورزشی فراز و فرود های زندگی ورزشی نرگس افضلی است.

 وی میگوید: در میان سال های حرفه ای ورزشی ام تنها یک سال چراغ اشتیاق آموزش و فراگیری ام کم فروغ شد اما خاموش نه. بعد از مدتی دوباره پرقدرت تر به میدان آمدم و تا الان استوار ایستاده ام.

نرگس افضلی پس از نمایش توانمندی های داوری خود، حال به عنوان رییس هیات کاراته استان سمنان مشغول فعالیت است و بنا به سخنان خودش این مسیر ادامه دارد.

کودکی از دل تاتمی

چهارسالگی سنی نیست که دختر کوچک آقای جندقی، زوکی را یاد بگیرد اما ساغر با این مشت قدرتمند معروف کاراته، وارد دنیای ورزش شد. دنیایی که تا چهارده سالگی رهایش نکرد و به گفته خودش رها نمی کند.

تفریح، خنده، شادی، خانواده، آینده، راه و عشق ساغر جندقی خلاصه در کاراته شده است. دختری که تا چهار الی پنج سال گذشته در رشته کمیته ، راه خودش را در تاتمی های این رشته رزمی پیدا کرده است. تمرین های مداوم و سخت بعد از گذر از ساعت های تحصیل برای نوجوان این روزها قابل تصور نیست اما ساغر به خوبی این واژه را پشت سر گذاشته است.

ساغر می گوید: در یازده و دوازده سالگی رنکینگ یک کشوری با اسم من گره خورده بود.

این ورزشکار پرتلاش استان سمنان به محض ورود به سیزده سالگی و دریافت نشان نوجوانی، وارد تیم ملی شد و به عنوان بازیکن فیکس در میادین بین المللی جنگید.

در تازه ترین خبر ها  ساغر جندقی نماینده بخش کومیته در وزن منهای  ۶۱  کیلوگرم توانست با غلبه بر حریفانی از هنگ کنک و قرقیزستان مدال برنز آسیا را کسب کند .

افتخار کلید واژه مشترک زنان ایرانی

زنان سرزمینمان گرچه در مسیر با چالش های متفاوت تری از دیگر قشر ها روبه رو می شوند و با برخی مشکلات جوامعی دست و پنجه نرم میکنند اما همه این ها باعث نمیشود تا روزی تصمیم بگیرند عقب بکشند.

همسرداری، فرزندپروری، کدبانوگری در کنار کنش های اجتماعی از زنان این مرز و بوم انسان های میسازد توانا، قدرتمند، تکیه گاه و افتخار آفرین.