
شهرستان سمنان با وسعتی حدود 22120 کیلومتر مربع مرکز استان می باشد. این شهرستان از طرف شمال به خط الراس سلسله جبال البرز و از طرف جنوب به دشت کویر مرکزی و از شرق به شهرستان دامغان و از غرب به آرادان و فیروزکوه محدود می شود. محققان سمنان را جزیره لهجه ها می دانند. در این منطقه تنوع گویش خاصی وجود دارد و حتی در محله ها نیز در نوع گویش تفاوت هایی مشاهده می شود. اهالی بومی منطقه شهر سمنان را سمن می نامند.
برخی معتقدند این نام برگرفته از (شمن) بوده که به مرور زمان به سمن تغییر یافته است. عده ای دیگر نام این منطقه را برگرفته از نام دو مقبره پیامبران در شمال شرقی سمنان به نام سیم نبی و لام نبی می دانند که به مرور ایام به سمن تغییر نام داده است.
از مراکز دیدنی سمنان می توان از مسجد جامع سمنان دوران غزنوی– سلجوقی، مسجد امام – ( قاجاری) . خانقاه شیخ علاء الدوله سمنانی، دروازه ارگ حکومتی (قاجاری) ، کاروانسرای شاه عباسی( صفوی)، حمام حضرت یا موزه پهنه (تیموری- صفوی- قاجاری)، بازار سرپوشیده سمنان و بازار شیخ علاء الدوله (ایلخانی- قاجاری) خانه تدین یا محمدیه (قاجاری)، خانه کلانتر یا رجبی (قاجاری)، آرامگاه پیر نجم الدین (ایلخانی) ، خانه داوودی (قاجاری) و قلعه های مجاور آن (قاجاری و پیش از آن )، قلعه های سارو، باغ موزه امیر یا خانه فامیلی (قاجاری)، خانه تاریخی رنجبران (قاجاری)، خانه تاریخی حاج ناصر یا کهن دژ (قاجاری)، خانه تاریخی طاهری (قاجاری)، خانه تاریخی ترابی (قاجاری)، برج چهل دختر، تپه های تاریخی دلازیان (میرک)، منطقه دیدنی و زیبای کویر جنوبی سمنان و روستاهای کویری آن از جمله علا و حسن آباد، آبگرم ، پیغمبران، منطقه زیبای آهوان و کاروانسراهای آن نام برد.